अंगार !!
सांगली जिल्ह्यातील विटा शहरगाव, सतत गजबजलेले नसले तरी सोमवारच्या बाजाराला मंडईत पाय ठेवायला जागा नसते इतकी आग्ग बाई अरेच्चा गर्दी असते, विट्यापासून जवळच असलेल्या एका छोट्यश्या खेडेगावची ही कथा.
विट्याला जाणार्या एस.टी ची वाट बघत सनज्या पिपळाच्या झाडाखाली पारावर बसला व्हता. ऐन तारुण्यात चांगली पोरगी बघून आय बापान लगीन लावून दिल व्हत, लगीन झाल साकर कारकान्यावर कामाला जाताना रोज आयला जातू बोलणारा गडी आता बायकूला हासत हासत बाय बाय करायला लागला व्हता. दिस बघता बघता सरत गेले, चुलीजवळ फुकरन घेऊन बसणारी म्हातारी आय चुलीतल्या धुरातून येणार्या पांढर्या धुरा सारखी केसां न भी पांढरी झाली आता चूल गेली रॉकेलवर चालणारी बत्ती उजेडासाठी आणी स्टोव सयपाक करायला म्हातार्याने घरी आणून दिला व्हता, ऐतवारच्या बाजाराला तूर इकली त्या पैशात हे सामान आल, सून बाय पांढर्या बत्तीच्या उजेडात भाकरया भाजीत भाजीत गालातल्या गालात हासीत व्हती, संजया ला वाटल ही त्याच्यावरच हासतीया तसा त्यो जाम भडकला, हातात आलेल पायतान त्यान तिच्यावर भिरकावल तिच्या पायातल्या जोडव्यावर लागल्याने तीने तुम्हासनी काय कळत का नाय अस म्हणत स्वताच्या पोटावर हात फिरवत म्हणाली" बाळाला लागल आसत म्हंजी ?? घरात बत्ती पेटली व्हती पण संजया च्या डोसक्यात काय अजुन पेटत नव्हती, आय न रांजापाशी चुळ भरली आणी हातातल्या कागदावर शिल्लक राहीलेली मशेरी परचुंडी करत दाराच्या वरच्या दिवळीत कोंबून ठेवली, त्या दिवळीत ती स्वताच्या केसांचा पुंजका पण केसाळवाल्याला देऊन सुया, बीब, टाचण्या, रीबीन, क्लिपा घ्यायला ठेवत असायची. आयन कमरवर हात ठेवीत एक बोट तोंडात दातावर घाशीत संजया ला इशारा केला, इकड य" . परत पायतान फेकून मारलस पोरीला तर कंबारट मोडीन, पोटुशी हाय ती, बाप व्हनार हायीस तर जरा पोकात पणा येऊ दी की, संजया न नुसती मान डोलावली अन् खाली मान घालत बायको सुमीच्या तोंडाकड बघत हसत राहीला सुमीन रागान तोंड फिरवून नाराजी दर्शिवीली. बायको सुमीच्या तोंडाकड बघत हसत राहीला सुमीन रागान तोंड फिरवून नाराजी दर्शिवीली. म्हातारीन बुरनुस अन् एका बाजूला घोंगडी आन्थरली सून टोप उचलून आणतेय बघून म्हातारी रागन संजया कड बघू लागल्या वर संजया चाटदिशी उठला आन् सुमीच्या हातातला टोप घेत तू बस म्या आनतु सगळ बाहीर, अस म्हणत भाकरीच टोपल अन् रांजनातल्या पाण्याची तौली भरून घेऊन आला. आता त्याला भी गालातल्या गालात हसू येत व्हत पण संस्कारात आन् सासुरवासात वाढलेल्या पोरीनी अजुन तरी नवर्यावर चपपल कधी फेकल्याची ऐकीवात नाही. जेवण झाल्यावर सासूने भांडी घासली तर सुनेने लोटून काढण्याआधी संजयाने बुरनुस आणी घोंगडी घड्या घालून ठेवली, संजया पाठीमाग हातात हात घालून वर आकाशात पडलेल चांदण पहात पिपरणीच्या शेजारी येरझार्या मारू लागला. हातातली तंबाखुची पुडी काढून तंबाखू वर चुना मळू लागला. इकड आयन सुमीच्या डोस्क्याला तेल लावायला घेतल व्हत. संजया ला आकाशात चांदण बघताना बघून दोघी सासू सुना गालातल्या गालात हसायला लागल्या. म्हातार परगावाला लग्नाला गेल्याल ते काय पाव्हन्याकड असल्यान दहा चार दिस तर तिकडच असत. रात्र झाली काळोख झाला आता सगळी एकदम शांत झोपी गेली व्हती. आन् इतक्यात..
....क्रमश:
वैभव जगताप
https://www.postboxmedia.wordpress.com
